نگاهی گوتاه بر سبک معماری چوبی

تا زمان شناخت عناصر سازه ای شناخته شده از آهن در اواخر قرن هجدهم، چوب تقریبا تنها مصالح قابل دسترس برای ساختار و پیکربندی سازه بود، یا برای بخش هایی از ساختمان همانند ستون ها، خرپاها، تیرهای کف که قابلیت تحمل تنش و خمش را داشتند. انواع بسیاری الوارهای معماری چوبی در ساختمان های متعدد مورد استفاده اند که از مشخصات ویژه ای برخوردارند. الوارهای چوبی قابل طبقه بندی به دو گروه هستند چوب های نرم و چوب های سخت. چوب های نرم تمامی برگرفته شده از مناطق درختان همیشه سبز و چوب های سخت برگرفته شده از مناطق درختان پهن برگ هستند. در اقلیم هایی که درختان بخشی از پوشش گیاهی سبز هستند از دوران باستان، چوب به عنوان مصالح ساختمانی بومی و سنتی مورد استفاده قرار می گرفت. در قدیمی ترین فرم های ساختمانی از الوارهای چوبی بدون کوچک ترین تغییری در شکل و فرم استفاده می کردند.